Steigerung der Adjektive Teil 1 (Stopniowanie przymiotników Część 1)

Część przymiotników można stopniować według określonej zasady:

Niestety, jak to zwykle bywa, każda reguła ma pewne wyjątki. Więc przymiotniki, które składają się z jednej sylaby (np. alt, kurz, jung) otrzymują nad samogłoskami „a”, „o” i „u” dodatkowo przegłos, czyli zamieniają się na „ä”, „ö” i „ü”. Nic trudnego, spróbujemy…

Do wyjątków należą też te przymiotniki, które kończą się na –er lub –el, np. dunkel, teuer, sauer, … . Troszkę inaczej się stopniują, gdyż zabiera się im samogłoskę –e w stopniu wyższym. Wygląda to następująco:

Należy też pamiętać o tych przymiotnikach, które kończą się spółgłoskami „–d”, „-t”, „-z”, „-ß” i „–sch”. Na przykład przymiotnik „kalt” należy do tej grupy i jak widać w tabeli poniżej, w stopniu najwyższym dochodzi dodatkowe -e:

A dzieje się tak dlatego, gdyż trudno byłoby nam wymówić te przymiotniki bez dodatkowego –e, np. am kältsten, am ältsten itd.

Wyjątki!!!

Praktycznie w każdym języku istnieją wyjątki od reguły, tak jest też w przypadku przymiotników. Istnieje pewna grupa, która odmienia się nieregularnie: